از خیش تا خویش

بر دوست این همه شعر آمد و بر خویش نیامد

از خویش به جز طعنه رندانه و تشویش نیامد

آن خیش که بِخورد بر دل خویش

 خیش ز خویش آمد و از هیچ نیامد

ازدوستِ شفیق هر چه صواب ،

  غیر شرّ بر تو از آن خویش  بداندیش نیامد

خانه شدش گر که خراب، ز طمع بود و ز آز

 زلزله بر دارِ خراباتی درویش نیامد

ما را در اینستا گرام دنبال کنید   sher_dar_sokhan @