بر دوست اینهمه شعر آمد و بر خویش نیامد
از خویش به جز طعنه ی رندانه و تشویش نیامد
خیش که بخورد بر دل ما ، خیش ز خویش آمد و از هیچ نیامد
دوست و رفیق هر چه ثواب ، نیک به تو از خویش بد اندیش نیامد
خانه شدش گر که خراب ، ز طمع بود و ز آز
زلزله بر دارِ خراباتی درویش نیامد
ما را در اینستا گرام دنبال کنید sher_dar_sokhan @
هر چه گشتم من به دنبال خودم شاید که بگیرم خبر از حال خودم
کس خبر از من به خودم هیچ نداد نذر و نیاز منِ درویش نداد
شاه بودم و غافل ز خودم دشمن سر سخت مرا جز کیش نداد
مهره‌ی اسبش به رخم هی کشید یورش خود را خبر از پیش نداد
****
کس ندید اسب چو عقابی بپرد فیل بخورد هم رخ ما را بدرد
پیاده ای آید و از ره برسد شاه و وزیر را هر دو با هم ببرد
وزیر دادیم که پیاده ندهیم ساقی دادیم که پیاله ندهیم
قلعه رفتیم تا که دشمن برود در دوزخ ما هم کهنه بادی بوزد
دیدیم که هم در یورشیم هم کیش و مات ماندیم برگردش این روزگار مبهوت و مات
ما را در اینستاگرام دنبال کنید Sher_dar_sokhan @
