احوال درون

 

کس ندانست  پریشانی احوال تو را
	پیشگو به غلط گفت آینده و هم فال تو را
غرق شدی، ناجی نشنید فریاد تو را
	شاید شنید، بها نداد تو و امثال تو را
باور نشد طبیب کهنگی زخم تو را
	چون او دید سکوت و لب خندان تو را
تب از درون سوزد و گلگون از برون
	علاج نیست تب داغ و درد پنهان تو را
باغ تو پر شکوفه شد، اما چه سود
	میوه نداد شیرین کند کام تو را
چشم حسد دریده شد بر شکوفه‌ها
	شکوفه رفت، علف گرفت باغ تو را
حاضر را تو دادی که مضارع را بسازی
	از کف بربودند ماضی و هم حال تو را
تو خود غوطه‌وری در ظلمت خویش
	حسرت برند خوشی اقبال تو را

ما را در اینستاگرام دنبال کنید   sher_dar_sokhan @