از خیش تا خویش

بر دوست اینهمه شعر آمد و بر خویش نیامد 

از خویش به جز طعنه ی رندانه و تشویش نیامد 

خیش که بخورد بر دل ما ، خیش ز خویش آمد و از هیچ نیامد 

دوست و رفیق هر چه ثواب ، نیک به تو از خویش بد اندیش نیامد 

خانه شدش گر که خراب ، ز طمع بود و ز آز 

زلزله بر دارِ خراباتی درویش نیامد 

 

ما را در اینستا گرام دنبال کنید   sher_dar_sokhan @ 

فریاد دل

 

 هر چه فریاد زدم                          شکوه ز بیداد زدم

 سجده سحرگاه زدم                       نه با زبان، در دل خود داد

 نعره ز دل، هرگاه و بیگاه زدم

                         زار زدم  ،  زار زدم

                                                    ضجه ز بیداد زدم

 کس نشنید فریادم                         کس نرسید بر دادم

                              ***

 نهیب بر دل بیمار زدم                  آرام بر او داد زدم

 فریاد کن، بیداد کن                       نامردمان بیدار کن

                              ***

 دمی در خود  تنیدم

                        فریاد دل  شنیدم ،

                                                   "داد زدم، فریاد زدم

                                                   بر کوی و برزن، هرگاه و بیگاه زدم
کس خط دل نخواند                 کس حرف دل نداند"

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید     sher_dar_sokhan @

دواره ی تکرار

 

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید    sher_dar_sokhan @