خوش خیال

چه زیبا بود که فردایی نیاید
	همان امروز که رفت باز هم بیاید
چه زیبا بود جوانی ماندگار بود
	چو خم گشتی دگر دیری نپاید
چه زیبا بود سخن برچیده می‌شد
	صفای دل سر میز چیده می‌شد
چه زیبا بود کلامی گر میامد
	به قبلش پخته و سنجیده می‌شد                            ******
چه زیبا بود زبان را با دروغ بیگانه می‌شد
	همه کاخ ریا می‌ریخت و هم ویرانه می‌شد

                                                       هر عاقل را که دیدم خود ز عقلش در عذاب بود 

                                                                         چه زیبا بود که دل عاقل نبود دیوانه می شد 

 

                                                          

ما را در اینستاگرام دنبال کنید     sher_dar_sokhan @