کوکبان

 

شِکوه کردیـم پیش تـو ما از بـدی دگران
	ناله بردیم از علفزار ما بـه تیغ خیـزران
گله‌ها و ناله‌ها بی سود و هم بیهـوده بـود
	چون‌که ما خوبان بـدادیم در ره ما بهتران
ما  که بی منت بدادیم هرچه بـود دار و ندار
	در رهِ دلبر، رهـا کردیم هـزاران دلبـران
ما  بگشتـیـم در کویر دنبال یک آب روان
	در پـی گلهای یـونـجـه، هم که موج شبـدران

***

ما ز رودخانه گذشتیم و شدیم  مغرور بر آن
	ناگهان دیدیم که غرقیم ما به دریـا بیکران
تـو گـفـتی هست خدا بر من یکی و تو یکی
	پس چه شد با وعده ­ای رفتی به سوی کافران
ما که گفتیم در خزانیم پس برو با ما نیـا
	تو  گفتی گل دهند پاییز تمام کوکبان

ما را در اینستاگرام دنبال کنید             sher_dar_sokhan @