در خیال سیمرغ

سنگش پراندیم جغدی چو آمد سوی ما
	بانگ برآمد، کو سیمرغیست در هوا
ما نه مرغ و نه سیمرغ دیده بودیم
	از کویر تازه به کوه رسیده بودیم
عمری به دنبال آب دویده بودیم
	هر بار به سراب رسیده بودیم
تابش مهتاب به شنزار چشیده بودیم
	آتش آفتاب به نیزار ندیده بودیم
وصف مَرغ و علفزار شنیده بودیم
	جنگل انبوه به این زار ندیده بودیم
ما زهره ی مار کشیده بودیم
	دندان  کفتار  ندیده  بودیم
ما از شکار بسی شنیده بودیم
	شکار شده در دام ندیده بودیم
پس باورمان شد آنچه شنیدیم
	همره جغد شدیم،  به خیال آنکه با سیمرغ پریدیم

                                                                                                

   ما را در اینستاگرام دنبال کنید     sher_dar_sokhan @